Bilincin arzusunun doğadan başka olan bir şeye yönelmesi gerekir. Dünyada bu doğadan ayrılan tek şey de benlik bilincidir, öyleyse arzunun başka bir arzuya yönelmesi, benlik bilincinin başka bir benlik bilinciyle yatışması gerekir. Basit bir dille söylemek gerekirse, insan hayvan gibi yaşamakla yetindiği sürece insan diye tanınmamıştır, tanınmaz. Başkalarınca tanınması gerektir. Her bilinç, özünde, başka bilinçlerce bilinç olarak tanınıp selamlanmak arzusundadır. Başkalarıdır bizi doğuran. Hayvansal değerden üstün bir insansal değeri yalnız toplum içinde kazanırız.