Gulam Hüseyin'i, İranlı sevdiğim bir yönetmen olan Asghar Farhadi sayesinde öğrenmiştim. Katıldığı hemen hemen her platformda Gulam Hüseyin'in hikayelerinden ve romanlarından çok şey öğrendiğini dile getiriyordu. Merakımı ilk o zaman cezbetmişti. Kitabı ilk çıktığı sıralarda almıştım ancak bir türlü fırsatını bulup okuyamamıştım. İyi ki de o zaman almışım çünkü şu sıralar yeni basımı ve satışı yok. İran kültürüne dair beslenme kaynaklarımız her ne kadar sınırlı olsa bile ilgiyle takip ediyorum ben de. Sanırım hayatımın bir dönemine dokunan Füruğ, Sadık Hidayet, Mohsen Namjoo, Marjan Farsad, Abbas Kiyarüstemi gibi önemli isimlerin de bunda büyük bir payı var. O yüzden de bulduklarımı da hemen okumaya, izlemeye ve dinlemeye çalışıyorum. Öncelikle kitabın çevirmenlerinden bahsetmek istiyorum çünkü gerçekten büyük bir övgüyü sonuna kadar hak ediyorlar. Hemen hemen bütün Sadık Hidayet ve Füruğ eserlerinden tanıdığımız, Makbule Aras ve Farhad Eivazi var. Yine büyük bir çevirinin altından rahatlıkla kalkmışlar. Onların yaptıkları çeviriler motamot olmuyor. Her bir kelimeyi de dipnotlar kısmında uzun uzun anlatıyorlar. Bu da bize okuma esnasında büyük bir kolaylık sağlıyor. Kitabımız "Bayel" adı verilen hayali bir şehirde geçiyor. Kimi kaynaklara göre ise böyle bir şehrin olduğu da söyleniyor. İç içe geçmiş olayların hem kısım kısım hem de bütünüyle bir anlam oluşturduğunu söyleyebildiğim, insanların köydeki yaşamlarından kesitler sunan sekiz öyküden oluşmakta. Öyküler uzun uzun diyaloglarla anlatılmış. Her öykü bir hüznü barındırıyor ve hüzünleri de hiç yabancı gelmiyor.

Bayel AğıtçılarıGulam Hüseyin Saedi · Yapı Kredi Yayınları · 2017187 okunma

·

83 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.