İlâhiyatçı John D. Caputo, “Müphemliğe övgü” söylevinde bundan daha coşkulu ifadeler kullanır: “Önemli, değerli, anlamlı olan her şey, müphemlikle doludur: Aşk ve ölüm, tanrı ve acı, doğru ve yanlış, geçmiş ve gelecek. Tersi de doğrudur. Eğer bir şey tamamen müphemlikten uzak bir kesinlik arz ediyor ve olanca basitliğiyle anlaşılabiliyorsa, bunun nedeni onun cevherini tüketmiş ve istikbalini yitirmiş olması değil midir?
Caputo haklı olarak, müphemliği bulanıklıktan/anlaşılmazlıktan ayırmak gerektiğini vurgular; Arap örneklerinde de göreceğimiz gibi, müphemlik sarahatle ve ciddi bir yöntemlilikle bağdaşır pekâlâ. Müphemlik daha ziyade, “bir anlam fazlasıdır, çoklu anlam bolluğudur, böylece aynı anda değişik istikametlere doğru çekiliriz.”
Sayfa 31Kitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.