Serinin ilk kitabı için, beklentilerimi karşılamadı mı demiştim? O, bu kitabın yanında iyiymiş meğer. Daha kötüsünü nasıl yazarım diye uğraşsa yine de bu kadar kötü bir kitap yazamazdı herhalde yazar. Zerre sevmedim bu kitabı, zerre!
Ivy'nin, şu pislik hakkında bildiklerini saklaması beni en çok delirten yer oldu. Bencilliğin de bir sınırı olmalı ama Ivy için yok demek ki. Sırf kendi çıkarı için böyle bir pisliğin diğer insanların yanında kalmasına izin veren bir karakter hakkında ne yazsam boş. Bir ara ablası için de herkesin hayatını tehlikeye attı Ivy. Sinirimin tamamı Ivy ile alakalı yani. Çitlerin ardında ne yaşadığını hiç bilmeseydik keşke.
Kitabın sonu desem, bundan daha uyduruk bir son olamazdı herhalde. Gerçi tüm kitap kötüyken sonunun iyi olmasını beklemiyordum. Yine de yazarın bu kadar sallama bir son yazmasına inanamadım.
Ayrıca şunu da söylemeden edemeyeceğim: Bu serinin distopya ile hiç alakası yok. Yazarın ara sıra çitlerden bahsedip bunun distopya için yeterli olacağını düşünmesi de inanılmaz saçma bir durum.
