Çocuk kitabıymış bu, çocuklar için yazılmış... İnceleme metni girmeye geldiğimde öğrendim bunu. Okurken içimden "Tam çocuklara okunacak kadar 'güzel' öyküler." demiştim. Bu girişim yanlış anlaşılmasın sakın! Alın okuyun, gerçekten harika bir kitap. Okurken sürekli alıntılama yapasım gelip durdu.
Kitap öyküler bütününden oluşuyor. En uzun öykümüz bile 15 sayfa yoktur sanırım. Alıntılara bakarken başka bir baskısının 250 sayfa civarında olduğunu gördüm; oysa benim baskım 50 sayfaydı. Keşke uzun hali olduğunu daha önce fark etseymişim diyorum. Her biri birbirinden güzel öykülerdi.
kitaba adını veren mutlu prens öyküsünden çok, 'bülbül ve gül' ile 'vefalı dost' öyküsünü sevdim. Bana göre 5 öykü içerisinde gerçekten dikkat çekiyorlar.
Gerçek hayat da öyledir çünkü...
Siz başkasının mutluluğu için hayatınızı verseniz bile o mutluluk kaynağına hevesini kaybedince sizi bir köşeye atabilir.
Veyahut dost sandığınız, siz fedakarlık yaparken sadece kendi çıkarlarını düşünen tilkiler yok mudur şu hayatta?
Ben kitabı gerçekten çok sevdim. Dediğim gibi keşke elimde uzun hali olsaymış. Okurken zevk alacağınız bir kitap bana sorarsanız. Tavsiye ederim,
Keyifli okumalar ^-^
Alice Harikalar Diyarında kitabını da herkes çocuk kitabı zanneder ama bence çok iyi bir kişisel gelişim kitabıdır anlayana...
Alice ormanda yol ayrımına gelince tavşana sorar ;
-Hangi yoldan gideyim?
Tavşan ;
-Nereye gideceğini bilmiyorsan hangi yoldan gideceğinin hiç bir önemi yok... der.😊
Çocuk kitapları iyidir...