Saygıdeğer okurlar,
Bir kez daha bir inceleme için burdayım. Herkesin bildiği ama sadece bazılarımızın okuduğu bir kitabı inceliycem elimden geldiğince...
Sineklerin Tanrısı kitabı beni çok sıktı, ada kitaplarından nefret ettirdi. Bir ara kendi kendime "Bana ne ya adaya düşmüş bu çocukların ne yapacağından?" dedim. Kitaptan da sadece bir yeri alıntıladım. Kitabın dönüm noktası sayılacak bir yeri...
Simon'un, Sineklerin Tanrısı ile diyaloğu.
O konuşmadan sonra kitap resmen içerik değiştirdi. İşte o 2. kısım tam benlikti. Heyecan, üzüntü, korku, acı ve sonundaki mutluluk...
O ana kadar bir an önce bitsin dediğim kitap elime yapıştı diyebilirim.
Ayrıca Mina Urgan'ın "Sonsöz" kısmı kitabı anlamak için çok iyi özetlenmiş.
Umarım siz de okursunuz. Keyifli okumalar...
