Gölgesizler'den sonra Kuşlar Yasına Gider su gibi aktı diyebilirim. Zira Gölgesizler'de hafif çaplı beyin yanması yaşamıştım ... . Hasan Ali Toptaş'ın duru bir anlatımı var evet. Birçok kişi gibi ben de karşımda ve bana anlatıyor hissiyle okudum... Peki ne okudum?.. . Bir baba hikayesi var bu kitapta... Aslında baba - oğul sevgisi de diyebiliriz... Anlatıcımızın küçüklüğünde gitti mi gelmek bilmeyen bir baba özlemi var... Ankara - Denizli arası gidip gelinen gizemli bir atla süslenmiş yolculuklar var... Ama daha çok hüzün var... . Erik ve asma dallarının kapladığı giriş kapısından geçirdi bizi yazar... Biz de yakın akrabalar gibi oturduk sanki bir köşede onları izledik... Arada balkona çıktık ve o gelip hemen kaybolan çocuğu gördük... Babası için elinden ne geliyorsa yapan bir adama baktık sürekli... Elinde lacivert gövdeli kalemi, haznesini doldurmuş yazmaya başlayacak olan anlatıcımızın, sonunda elindeki kalemin boş olduğunu görene kadar yanındaydık... . Kitapta bazı kısımlar çok tekrarlı ama bu beni hiç rahatsız etmedi... Sanki öyle olması gerekiyormuş gibiydi...

Kuşlar Yasına GiderHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 201919,8bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emet Denizci