"Okuduğum sayfaların arasında benimle konuşan, şimdi adını hatırlamadığım o sayısız alim, yazar ve filozoflardan biri, kir ve toz arasında kalmış bir sayfada, yanılmıyorsam eğer, aşağı yukarı şuna benzer bir şey söylüyordu; sadece kitap sayfalarından oluşan bilgi ve duygu ruhsuzdur."
(Mehmed Uzun/Diclenin Sürgünleri)