Kitabın anlatım tarzı ilk başlarda aceba dedirtiyor insana. Biraz ütopik; hayvanların düşünceleri, konuşmaları, zeki oluşları - bazılarının- ama hikaye ilerledikçe çok tanıdık tablolar görüyoruz.
Politik olayları enfes şekilde anlatıyor.
Kar, mevki için neler yapılacağına, saf duygularının nasıl sömürüleceğini, kendi kendimize oluşturduğumuz kast sistemini, alaşağı etmek kelimesini ve her şeyin nasıl da çabuk unutulabileceğini...
Bize "insana dönüşmek" konusunda acı gemler vuruyor.
