Irk'i bu kadar tartisacak seviyeye getirdiler maalesef.
Halbuki kendimiz secemiyoruz ki. Övünecek bi tarafi da yok, utanacak birseyi de yok.
Herkes kendini biliyor. Atasini, anasini biliyor.
Insani duygulari asla unutmayin.
Pasaport, vatandaslik, partiler su bu derken.. Is coktan baska yerlere gitti
Siyasi olarak ara ara düsmanliklar olabilir.
Ben Azerbaycan topragini gördüm gezdim, cokta sevdim..
Ayrica ezgilerini, insanini cok seviyorum.
Onlar Türk de olsa sevecegim, kürt olsa da, azeri dense de..
Hatta kizmayin RUS dense bile yine severim.
Ben Kürt kökenliyim, dogudan 1000 yil önce batiya gelmis bir aileden. Türk dediklerinizden pek farkim kalmadi yani..
Fakat Türkiye'yi, Türkceyi cok seviyorum.
Kendi istegimle, tamamen dile olan hayranligim yüzünden, 16 yasindan sonra ögrendim bu dili.
Avrupa'nin taa bilmem neresinde yasiyorum. 4 dil biliyorken..
Kimse icimdeki duygulari yok edemiyor. Insan özünde neyse, hissettigi, sahip oldugu neyse ona dönüyor. Merak etmeyin.
Bakiniz ben cogu kitabi Türkce bile okumuyorum ama sizin aranizda Türk kitap kulübünde buldum kendimi.
Kisacasi binlerce yillik problemleri, sorunlari, yanlislari, katliamlari artik birakalim. Cözümü yok onlarin. Bundan sonrasi icin, INSAN olmayi ögretelim cocuklarimiza. Onlar da maalesef kinle büyüyor.
Bunu DURDURMAMIZ lazim.
Konuyu farkli noktaya tasidim biraz, farkindayim.
Paylastiklariniza elestiri degil bu. Inanin.
Sadece aklima geldi icimi döktüm.