Ahmet Naç'ın ikinci kitabıyla merhaba. Geç olmadan bu kitabını da okumuş olmaktan çok mutluyum. Ufkumu genişletip yaptığım hataları tokat gibi yüzüme vurdu. Anne olmanın bitmek bilmeyen gelişim olduğunu, öğrenmenin hiç bir zaman bitmeyeceğini, "tamam oldu bu iş" diyemeyeceğimi öğretti bana bu kitabında. Nasıl güzel örneklerle anlatmış, hikayenin içine nasıl yedirmiş o güzel bilgileri... Okurken sıkılmayacağınız hatta heybenize bir sürü bilgi kazanım atacağınız bir kitap. Aslında kitap uzun süredir elimde. Basta yok canim nasıl olacak diye sorguladım. İmkansız geldi yazdıkları Ve bir gün Kitabin ilk bölümündeki kumbara örneğini denemeye karar verdim. Sonuç mu? Tahmin edemeyeceğimiz bir sonuç elde ettik. Kumbarasında ki ilk parasıyla Oğlum Yekta "kitap" aldı. O kitap halen ne kadar kıymetli anlatamam. Ve geçenlerde okul gezisi için parasını verirken üstü eksik kaldı. Eşime üstünü sen tamamlarsın derken içeriden kumbarayı getirdi. -"Anne üstünü buradan al istersen" dedi. Ve bu süreçten sonra ben kitabı süngerin suyu çektiği gibi çekmeye çalıştım. Kitabın o kadar çok cümlesini çizdim ki... Ama en en sevdiğim bir cümleyle bitiriyorum. "Çocukların bizim uğurlarına feda edeceğimiz hayatlarımıza ihtiyaçları yok, kendi hayatlarına ihtiyaçları var. Var olmasına izin vereceğimiz hayatlarına..." Okuyun dememe gerek yok sanırım...Lütfen okuyun ve paylaşın!

Beni Bu Kadar Sevme AnneAhmet Naç · Doğan Kitap · 2018713 okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zühal Şenol