Tahir: "Evinin yandığına o kadar sevinmiştim ki... Gerçekten! (...) Yeniden benim yanıma taşınman harika bir olaydı. Ev sensiz bomboştu. Bir daha o günleri yaşamamak için her şeyi yapabilirdim."
Güney kıkırdadı. "Evimi sen yakmadın değil mi?"
Tahir'in gözlerinde şeytani bir ışık yandı söndü. (...) " Aklıma gelseydi... inan ki önce ben yapardım."