Mutluluğun Mimarı 19. yy'ın ahlaki çözümlemesi ile başlıyor. "Yüzyıl Değişirken İçinde Bulunduğumuz Durum" başlıklı bölümde, Freud'un o yüzyıldaki ahlaki görüşte yarattığı sarsıntı anlatılıyor. "Karakter Tasviri" bölümünde Freud'un kişisel özellikleri ile ilgili bilgileri okumakla beraber aslında nasıl ve neden bir dahi olduğu ile ilgili çözümlemeleri okuyoruz diyebilirim. "Çıkış Noktası" bölümünde Freud'un eğitim ve iş hayatına, bu hayata etki eden bazı insanlara yer veriliyor: Brücke, Meynert, Charcot ve Dr. Josef Breuer(Yanlış hatırlamıyorsam "Nietzsche Ağladığında kitabının da kahramanlarından biridir). Yalnız bu insanlardan çok kısa bahsederken odak noktası yine Freud ve bu insanların Freud üzerindeki etkilerinden söz ediliyor. "Bilinçdışı Dünya" bölümünde Freud öncesi bilinçdışı kavramının yeri ve Freud ile birlikte bilinçdışının literatürde kazandığı yer, kapsam ve anlam anlatılıyor. "Rüyaların Yorumu" bölümünde Freud'un bilinçdışını anlama yolunda geçtiği aşamaları, kullandığı teknikleri anlatıyor: Hipnoz, Dil Sürçmeleri ve Rüyaların Yorumu. "Psikanaliz Tekniği" bölümünde ise psikanalizin amacı, izlediği yöntem ve değeri anlatılıyor. "Cinsel Yaşam" bölümünde ise libido ve ölüm dürtüsünün psikanalizdeki yeri anlatılıyor. Ancak ağırlıklı olarak libidoya değiniliyor. "Günbatımında Enginliğe Uzanan Bakış" bölümünde ise Freud'un yetmiş yaşından sonra yöneldiği toplumu anlamaya yönelik çalışmalara, topluma bakışına ve psikanalizin bu konudaki eksikliklerine değiniyor. "Devrinde Gördüğü Saygı" bölümünde ise Freud'un önemine ve değerine değiniliyor. Kitabı değerlendirecek olursam en sevdiğim bölümler başlarda yer alan ve Freud ile ilgili özel bilgiler içeren bölümler oldu. Ancak ilerledikçe okuma tempom ve motivasyonum düştü diyebilirim. Psikanalize aşina olmamdan mı kaynaklanıyor bilmiyorum ama ilerledikçe kuramsal bilgilerden bahsetmesi okuma hevesimi köreltti diyebilirim. Kuramsal bilgilere, psikanalize girmeden bir Freud portresi çizmek mümkün olur muydu?, sorusu kitabı bitirince ister istemez sorduğum bir soru oldu. Freud söz konusu olunca psikanalize değinmemek pek mümkün değil. Ancak ben yine de Freud'un kişisel yönlerini anlatan, daha az kuramsal bilgi veren bir kitabı okumayı tercih ederdim. Kitapla ilgili dikkatimi çeken ilginç bir nokta var: Yazılanlardan anladığımız kadarıyla kitabın yazıldığı dönem Freud daha hayatta: "... günümüzde, Freud'un yetmiş beş yaşında olduğu şu sıralarda..."(syf. 28). Bu cümleyi okuyunca acaba kitabı okumuş mudur, diye ister istemez merak ettim. Son olarak Freud'un vakaları ile görüşmeleri sırasında not almaması, günde 11'e kadar çıkan vakalar ile çalışması gerçekten hayranlık ve dehşet hissini beraber uyandırıyor. Bunun gibi bilgileri içeren, Freud'un kişisel özelliklerinin daha fazla anlatıldığı bir kitap okumayı tercih ederdim. Yine de güzeldi. Kuramsal bilgileri tazelemiş olduk:) Keyifli okumalar dilerim.

Freud - Mutluluğun MimarıStefan Zweig · Zeplin Kitap · 20171,780 okunma

··

106 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.