Elimizde bol ödüllü bir kitap var. Yoğun emekle yazıldığı her halinden belli. Kitapta olan, olabilen ve olabilecekler iç içe. Neredeyse her sayfada alıntı ve gönderme var. Haliyle okumak yorucu. Kitap yavaş ilerliyor ve bitmeye biter ama benim aklımda bilimsel verilerden neler kalır orası tartışılır. Keşke yazar bütün verileri tek kitaba sıkıştırmak yerine daha çok hikaye oluşturup bilgiyi bunlara yedirerek yavaş yavaş bize aktarsaydı. Milyon sayfa da olsa şikayet etmezdim. Az hikaye-çok veri başımın dönmesine neden oldu. Başlarda listeler ve ayrıntılar garip geldi, amacını anlamadım, neden sonra anladığımda ise fikri oldukça zekice buldum ve hoşuma gitti. Gelecek tasfirlerinde erdişi- çiftcinsiyetli insanlar tuhaf bir his veriyor. Bir insan önce baba, sonra anne, sonra yine baba... olabiliyor. Gelecek insanı; insan ömrünü uzatmanın, gezegenleri dünyalaştırmanın, insan beynine başka varlıklardan aşılama yapılmasının, beynimize kuantum bilgisayarları yerleştirmenin, bir çok sorunun çözümünü bulmuş ama kendi dünyamız kirlenmiş, buzullar erimiş ve hala eriyor, deniz seviyesi yükseliyor, karaları yutuyor ve hala açlıktan ölen insanlar var. Ütopya ile distopya iç içe geçmiş. İnsanlar güneş sisteminde buldukları neredeyse her kara parçasında yaşamayı becermişler ama hala bir şeyleri kaybettikleri duygusu huzurlarını kaçırıyor. İtiraf etmek gerekirse ağır ilerleyen bir kitaptı. Zihnimde bıraktığı etki şaşırtıcıydı. Sıkıla sıkıla okuyordum. Sanırım bir yerde beni kendine öyle bir bağlamış ki bunu nasıl ve ne zaman yaptığını fark edemedim bile. Okumak isteyenlerin kitaba sabırla yaklaşmalarını öneririm. Sonuç sizi de şaşırtacaktır. İyi okumalar.

2312Kim Stanley Robinson · İthaki Yayınları · 201659 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Galadriel