Dön dünya. Güneşin ışığını öldür. Bırak üzerimizi örtsün karanlık. Gece, kör et yalnızlığımı ve Akif, uyan! Deş düşüncelerimi. Yık ki inşa edebilesin beni. Korkulan ne kadar kelam varsa çarp yüzüme. Sönmek için belki de yanmalı iyice. Zira ben bu cehennemde aklımı kullanacak kadar cesur biri değilim.
***
‘‘Orada mısın Akif? Konuş