Kitap iki taraflı anlatılıyor. Birincisi daha dönüş yapmamış günah içerisinde hayatını sürdüren bir karakter. Bu kısımda azda olsa müstehcen şeyler açık açık yazılmıştı. O kısımlar hoşuma gitmedi çünkü bence dini bir kitap yazılıyorsa her şey islama uygun, tam düzgün bir şekilde yazılmalı ve küçük olsun büyük olsun okuyanda yanlış etkiler bırakmamalı. Diğer kısımda ise ömrünü medresede ilim ile geçiren bir karakter. Ben de medrese talebesi olduğum için bu kısım bana aynen kendi hayatımı okuyomuşum gibi hissetirdi ve samimi geldi. Kitapta taksimde sahne alan bir gencin İslama dönüş hikayesi anlatılıyor. Basit bir dil kullanılmış. Yer yer güzel ayet hadisler de var ve bunları sanki kitapta bize anlatılıyormuş gibi değil de, örneğin kitaptaki gencin radyo dinlemesi esnasında sohbete denk gelmesi ile veya medrese hocasının talebelerine ders anlatması ile okumuş oluyoruz. Güzel düşünülmüş. Kitaba bayıldım diyemem fakat kötü bir kitaptı da diyemem. Bayılmamamın sebebi de gencin dönüşe kadar olan kısmını anlatıyor. Fakat bence asıl olay sonrasında başlamalıydı yani biraz çabuk bitti gibi geldi bana. Sonuç olarak dini bir kitap okumak isteyip aynı zamanda roman gibi bir kitap okumak isteyenler sıkılmadan okuyabilir diyebilirim sanırım

İstiklal'de Sahneden İsmailağa'da SecdeyeErdal Tek · Aktaş Yayıncılık · 201821 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

zehra