Anlatımı basit denecek kadar sade. Muhtemelen yazarın ilk kitabı diye düşünüyorum. Önsöz kısmında manevî destekçi olarak Mahmut efendi hazretlerinin isminin geçmesini hoş bulmadım. Sebebi ise kitapta bir takım şeylerin alenî bir şekilde yazılmış olması (öpüşmek, içmek, cinsel ilişki vb.) Hocalar tebliğ yapana kadar hiç sarmamıştı kitap, ama yine de pek beğendiğim söylenemez. Merak uyandırıyor biraz, sırf gencin sonunu merak ettiğim için okudum ve böyle beklemiyordum, yarım bırakılmış gibiydi. Okurken bazı yerlerde kitabın bir ergen tarafından yazıldığını düşündüm. İçerisine serpiştirilen bir kaç sohbet ve kıymetli bilgilerden, emeğe saygıdan ve kitabın insanların hidayet bulması niyeti ile yazıldığını düşündüğümden ötürü bu puanı veriyorum. Keyifli okumalar ^ ^
