Bir an bile diri olduğuma içten inanamadım, şimdiye kadar. Bana öyle geliyor ki, vaktiyle gerçekti çevremde gördüklerim; şimdi uça uça uzaklaşıyorlar. Benim aziz efendim, eşyayı, bana görünmeden önceki haliyle şöyle bir görüvermek özlemi var içimde. Onların vaktiyle durgun ve güzel olduklarını hissediyorum. Öyle olması lazım; çünkü insanların sık sık bundan bahsettiklerini duyuyorum; her şey durgun ve güzelmiş o zamanlar."
Sayfa 75 - Toplumsal Dönüşüm YayınlarıKitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.