Furuğ için ne söylesem yetersiz kalacak. Söyleyebileceğim en önemli şey ise onu geç tanımanın vermiş olduğu büyük pişmanlıktır.
Hayatı, yaşantısı,duyguları,mektupları ve şiirleri beni derinden etkiledi.
Her satırında kendimden kesitler bulmak, kendi kendime konuştuklarımı bu kitapta okumak oldukça tarumar etti beni.
Kendime süründüğüm bir kitaptı.
Tüm varlığım karanlık bir ayettir benim
Seni kendinde tekrarlayarak
Yeşermenin ve çiçeklenmenin sonsuz gün doğumuna götürecek.
Ben bu ayette senin için ah çektim, ah!
Ben bu ayetle ağaçla ve suyla ve ateşle birleştirdim seni
Hayat belki
Bir kadının her gün filesiyle geçtiği uzun bir caddedir
Hayat belki
Bir adamın kendini dala astığı iptir
Hayat belki
Okuldan dönen bir çocuktur
Hayat belki iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradır
Ya da yoldan geçen birine şapkasını kaldırarak anlamsız bir gülümseyişle “günaydın” diyen adamın şaşkınca karşıya geçişidir...