Mübadele yıllarında birisi 12 diğeri 4 yaşında iki Türk kardeş anne ve babalarıyla birlikte, memleketlerinden gönderilmek üzeredirler. Ancak kötü kalpli bir Yunan askeri kızı ve annesini alıkoyar. Baba ve erkek kardeş yeni ülkelerine giderler. Aradan 70 sene geçer. Anne ve baba ölmüş. Kardeşler yıllarca birbirlerinden haber alamamışlardır. En nihayetinde birisi onların hikayesini bilir ve iki kardeşi buluşturmak ister. Ancak ablanın yüreği bu heyecana dayanamaz; kardeşi yoldayken o vefat eder. Göçmenleri taşıyan gemilerden birinde bir Rum kadının bebeği vefat etmiştir. Kurallara göre salgın riskiyle ölüler denize atılacaktır. Anne kalbi buna katlanamaz. ‘Yapmayın’ der, ‘atmayın’ der ama dinletemez. Sonunda o genç anne kucağında ölü bebeğiyle birlikte Ege’ye atlar ve sularda kaybolur. Çok hazin öyküler değil mi? Bunlar gibi bir sürü var. Ve maalesef bunların hepsi gerçek. Ancak küçük bir değişiklik yaptım. Aslında anlattığım kardeşler Rum; anne ise Türk’tü. Şimdi duygularımız değişti mi? Değişmemeli… Çünkü acılar ortak, hasret ortak ve hepsi de insan. Harun Çelik, Bizim Dimitri’ye alt başlık olarak ‘Hiç Gitmek İstemediler’ cümlesini seçmiş. Doğru da yapmış. Kitap Türkiye’den Yunanistan’a giden Rumlar ile Yunanistan’dan Türkiye’ye gelen Türklerin hikayelerini anlatıyor. Yani mübadillerin… Kendisi de bir Karadenizli olan Çelik’in üç farklı zaman diliminde Yunanistan’a yaptığı seyahatler ile Türkiye’deki mübadillerle yaptığı görüşmeler var kitapta. Çelik hadiseye insani yönden ve objektif bakmaya çalışmış. Kitabın tamamında bu insani bakış açısı kendini hissettiriyor. Mübadeleye ilgi duyuyorsanız sizin için ideal bir kitap bu; yok eğer duymuyorsanız duymanızı sağlayabilecek kadar da iyi.

Bizim DimitriHarun Çelik · Kent Kitap · 202057 okunma

··

859 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet Y.