Dostoyevski’nin 1846 yılında, sürgün öncesi döneminde yayınlanan romanı “İkiz” büyük bir başarısızlık olarak değerlendirilmiştir. Türkçe’ye değişik kereler “Öteki” adı ile de çevrilen “İkiz”, dokuzuncu dereceden devlet memuru Bay Golyadkin’in öyküsüdür. İlişkilerinde sorunludur; yalnız, tedirgin ve kararsızdır; arkadaşı yoktur. Yağmurlu bir havada eve dönmeye çalışırken "ikiz"ini görür ve bu ikizi onun en büyük rakibi olur. Bir yandan sinir olduğu ve kurtulmak istediği, öte yandan içten içe kendisinin bir parçası olduğunu bildiği ikizidir bu... Bay Golyadkin’in temel sorunu “ikizi” olan Bay Golyadkin olamamasıdır. Bu, onu ruhsal yıkıma götürür. Dostoyevski kardeşine yazdığı mektuplarda “İkiz” romanında kendisini yazdığını söylemiştir. Sara hastalığından muzdarip olan Dostoyevski’nin bu romanı, her ne kadar hikayenin kopukluğu, ikiz karakterin yeterince öne çıkarılmaması, anlatıcının kim olduğunun anlaşılmaması gibi nedenlerle acımasızca eleştirilse de, benzer sanrıları yaşayan birinin gözünden hayatın, toplumun, sosyal ilişkilerin nasıl göründüğünü anlattığı için çok ilginç ve değerlidir. Golyadkin’in krizler sırasında hissettikleri; flu görüntülerin yavaşça netleşmesi, ışığın değişmesi, seslerin uzaktan gelmesi, giderek yakınlaşması gibi belirtiler muhtemel yazarın sara krizleri sırasında yaşadıkları ile örtüşür. Nitekim Freud’un izleyen yıllarda Dostoyevski’ye ilişkin detaylı incelemelerinde bu romanı önemli yer tutmuş, psikiyatrik sorunların ve atakların yaşayanın ağzından bu kadar etkileyici ve detaylı tasvir edilmesi muhtemelen psikanalizin kurulmasına giden yolda önemli katkılar yapmıştır.

İkizFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 201022bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AkilliBidik