Nar, eski dilde ateş demek. Ben kitabın adını Ateş Ağacı olarak özümsedim okudukça; dalları birçok yere uzanan kocaman ulu bir ağaç; Tebriz, Taht-ı Süleyman, Yezd, Batum, Trabzon, İstanbul, Balkanlar, Kafkasya... Ve o ateş ağacının dalları altında yanıp tutuşan insanlar; kimisi sevdanın ateşiyle, kimisi ayrılığın, kimisi umudun, kimisi çaresizliğin, kimisi muhaccirliğin, kimisi savaşın, kimisi özgürlüğün ateşiyle... Özünde, anlatıcının büyük annesi ve dedesinin hikayesini okuyor gözüksek de, sadece onların değil, onların hayatlarında olanların da, hayatlarına dokunanların da, sayfalardan yükselen ateşini hissediyoruz yüzümüzde. Yani kitaba Zehra ve Setterhan'ın hikayesi dersek, İsmail'e, Azam'a, Büyükhanım'a, Piruz'a, Sofya'ya,..., Mehdi'ye hatta Masal'a bile haksızlık ederiz bence. . Ateş harlar, su kaynar, sonra çay demlenir demişti Derviş tekkede Setterhan'a, usulünü de anlatarak. Çay da, sen de demleneceksin diye de eklemişti. Ateşle yanan hayatların demlenmesi aslında bu hikaye. Zehra'nın da, Setterhanın da ateşle yanması, acılarla tutuşması, içlerinde duyguların kaynayıp durması gerek ki yaşamları demlensin. Demlensin ki anlaşmaları için konuşmalarına gerek bile kalmasın. . Nazan Bekiroğlu ile geç bir tanışmaydı bizimkisi.Ama yazarın tarzına, diline, kurgusuna hayran kaldığımı belirtmeliyim. Birçok kişi ve birçok farklı olayı bir kurguda bu kadar güzel biraraya getirmek herkesin harcı değil. Ayrıca anlatıcının zamanı ile Zehra ve Setterhan'ın zamanları arasındaki geçişlerin, neredeyse hiç farkedilmeden yapılması, okuyucunun çağlar arasındaki geçişi, makas değiştiren bir trenin sarsılmasından bile daha az hissetmesi yazarın büyük bir yeteneği değil de nedir? Böyle bir yazarı tek kitapla bırakma niyetinde değilim. Kitabı okumayan varsa, kesinlikle tavsiyemdir. Kitapla kalın

Nar AğacıNazan Bekiroğlu · Timaş Yayınları · 202127,4bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özcan