Karanlıklar ülkesinde her taraf kokmuştu ve yozlaşmıştı. Her yerde yanlışlar kol geziyordu. Kokuşmuş sistem bütün beyinleri uyuşturmuştu bir eroin gibi. Kimse ayılmak istemiyordu ve kimse karanlığa ışık olmak istemiyordu. Toprağa sadece yağmur damlaları ve güneş ışınları düşmüyordu. Ahlaksızlık , namussuzluk ve onursuzluk toprağı düşerek onu kapkara bir hale getirmişti. Son bir şey düştü toprağa üç damla kan düştü biri çocuklardan diğeri kadınlardan ve sonuncusu insanlığın tükendiği gören doğadan. Sadık Hidayet okumaktan o kadar bahtiyarım ki zihnimde ki karanlık noktaları aydınlatan nadir yazarlardan. Kendimle çatıştığım düşüncelerde kendimi yenmeme yardım ediyor bana. Gördüğümüz yanlış şeyleri doğru şeyler ile değiştiremiyorsak okumanın ne anlamı kalır. Karanlığa ışık olmazsak ahlak ve mantık olgularını terazinin iki kefesine doğru koyamıyorsak neden okuyoruz. Sadık Hidayet aslında İran'nın siyası ve dini otoritesini eleştiriyor ama ben okurken günümüzde hala devam eden olayları görüyorum. Yazar ahlak ve mantığı iki eline alıp diyor ki bakın bu ikisini kullanın ve ikisi olmazsa doğru şeyler yapmış olmazsınız diyor. Körüne körüne inandığımız öğretilmiş şeyler yerine öğrenilmiş şeyler kazanmak için çabalarsak eğer dünya daha güzel bir yer olur. Karanlığı aydınlatan nadir yazarlardan biri olan Sadık Hidayet kütüphanenizde yoksa o kütüphane hep biraz gölgede kalacaktır..

Üç Damla KanSadık Hidayet · Yapı Kredi Yayınları · 20231,316 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsmail Kulaç