Sabahattin Ali’ye bir ön yargım vardı bu kitabı okuyup bitirdiğimde ne kadar anlamsız, saçma bir ön yargı olduğunu fark ettim.
Bu eserde insanın içini burkan, hayatın herkese göstermediği o karanlık yüzü ustaca kaleme dökülmüş.
Kitabın ortalarına geldiğinizde sürekli acı şeyler diye düşünüyorsunuz o sırada yazar sanki karşımızda bize cevap verir gibi “BAHTİYAR KÖPEK” adlı bölümle karşımıza geliyor.
Okuyorsunuz ee doğrulara fazla söz söylenmez diyip haklısın diyip küresel düzende ki yetkisizliğinizi, çaresizliğinizi hatırlayarak okumaya devam ediyorsunuz.
Sırça Köşk ne alaka dediğinizi duyar gibiyim kitabın sonunda masallar kısmında karşımıza çıkıyor eh detay vermeyeyim.Okumaya değer başarılı bir kitap kendiniz okuyun ama isime olan merakınızdan sondan başlamayın :)
