"...Beyaz sakallarımızla kirlenen herhangi bir ustura ile deşiyoruz tenimizi ve ulaşmaya çalışıyoruz adı merhamet olan duyguya. Neden mi? Çünkü artık en çok bunlara ihtiyacımız var. Merhametle pişen bir lokmaya, tebessüm olarak verilen bir sadakaya muhtacız. İhtiyarlık güneşi vurunca en aksi ve de sert yanımıza, eriyip buharlaşıyoruz. Fakat bunca buhardan peyda olan yağmur bulutları bir türlü yıkayamıyor günahkâr yüzümüzü."
Sayfa 10 - Asım HanpınarKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.