Bir proje sonucu beş yazarın belli kurallar dahilinde oluşturduğu bir kitap Beşpeşe. Proje kurucu Bülent Erkmen. Teklif götürdüğü yazarların yazım sırasını da kendisi belirlemiş. Bülent Erkmen eserle ilgili olarak ; "Her yazar kendisi neyse o olsun. Kendisini kendisi yapan edebi özellikleri bu kez bu yapı içerisinde kursun istedim." demiş. Yaklaşık her yazar elli sayfa kadar yazmış. Bu kitabı okumak istememin sebebi bu farklılığı görmekti. Bu bir ders niteliğinde bir roman bu bana göre. Her yazar kendi benliğini katmış. Yazım tekniklerinden tutun da özel cinsel tercihlere kadar. Zaten yazarı okumak onu tanımak gibi bir şey her şeyiyle. Yazarın içini görmek. Yazan insan da kendi içini gösterir bundan kaçış yok. Çoğu hayal olsa da gerçeklerden kaçış olamaz. Yaşama ve insana dair tespitler ve bir çok tahliller vardı kitapta bu net. Kurgu iyiydi, nasıl toparlanacak diye düşünürken Pınar Hanım güzel toparladı. Bu süreci bir yolculuğa benzettim ben. Murathan Mungan oldukça hızlı bir giriş yapıyor. Diğer yazarları gözeterek yapıyor bunu, onlara bol bol malzeme verecek bir konuyu seçiyor. Sanat ile olaya girişi yine kendine has bir özellik. Faruk Ulay'da biraz duraklama söz konusu. Elif Şafak'ta ise keskin bir viraj hissi var. Ve yine konuşturuyor kalemini. Celil Oker ile bir ormanlık alan ya da tünel içi yolculuk. Daha açık ve saydam bir hava var. Pınar Kür'de ise toparlanın son durağa geldik havası var. En zor iş ilk ve son yazarın bana göre. Bir de yamalı bohçaya benzettim. Yazarlar romanı diğerinin bitirdiği yerden alıyor gibi gözükse de hepsi ayrı bir roman yazıyor gibi olmuş. Bu da çok doğal tabi ki beş farklı üslup ve birikim var.

BeşpeşeElif Şafak · Metis Yayıncılık · 2012675 okunma

·

50 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.