Cervantes ruhumuzu, daha iyi görelim diye ikiye ayırmıştır. İspanyol ruhu zengin bir bütün halindedir. Çünkü kuru ve sert kabuğumuzda iki çelişik ikiz bademler gibi birbirine sarılır. Aynı insan, Dulciena’nın yalnız kendi içinde var olduğunu bilir. Hak, özgürlük ve idealin yalnız kendi içinde olduğunu bilir o.. Fakat şöyle düşünür: "Acaba, tek doğruluk düşündüklerim olmasın? Tek gerçek mi? Acaba gerçek insanın görüp dokunduklarının hepsi hayal olmasın? İspanyol ruhunun bir yanı "Yalnız içimizdeki istek, gerçek ve hayattır!" diyor. Bu yan Don Kişot'tur. İspanyol ruhunun öteki yanı, yani Sancho da "Yalnız görüp dokunduğumuz şey gerçek hayattır!" diye bağırıyor. "Senin o söylediklerin palavradır, patron!"
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.