Vasya sürdürdü:
—Dahası var... Dahası var... Sana hiç bundan söz etmemiştim... Arkadi... Arkadi... Dostluğun benim için öyle bir mutluluktur ki, sensiz yaşayamam ben, Arkaşa. Yok, yok, bir şey söyleme, bırak da elini sıkayım, bırak da sana te... şek... kür edeyim!..