İyi ve kötünün çatışmasına şahit olduğumuz kitapta bir de adını bilmediğimiz minik biri var. Yazar bazen annesiz babasız yaşayan çocuğun gözünden dünyanın nasıl göründüğünü, nasıl aile özlemi çektiğini güzel şekilde anlatıyor.
Eminim okuyunca herkes Mümin dedeye sinirlenmiştir. Ama boşuna,illa birine sinirleneceksek kendimize sinirlenmeliyiz. Kendilerini iyi zanneden bizlerin de Mümin dededen bir farkımız yok. Aksi olsaydı farklı bir dünyada yaşar olurduk.
Eğer iyiler, kötüler kadar cesur olursa, bu dünya o zaman değişir…
