"Bak Yukiko, unutamadığım, aşık olduğum bir başka kadın var. Kendimi geri çektim, düzenimiz altüst olmasın istedim ama daha fazla dayanamayacağım. Bir sonraki gelişinde ne olacağı umrumda değil." Hacime'nin eşine, iki kızının annesine itiraf etmeye çalıştığı aşkı... Yılardır bitmemiş, tükenmemiş, her gün daha da artmış, içini yakmış, 25 yıldır özlediği Şimamoto. Hacime'nin ilk ve son aşkı. 12 yaşında sınıf arkadaşıydı Şimamoto. Tek arkadaşıydı. Tek sırdaşı. Aşkı... MUHTEMELEN'lerde gizli bir kadın. Sır gibi... Hacime'nin gününden gün, yıllarından yıl çalan bir kadın. Aşk öyle bir şeymiş ki her şey bir yana, o bir yana. İnsan hiç mi unutmaz? Hiç mi eskimez, eksilmez, silinmez... Ekmek gibi, su gibi... "Hacime: Ve yıllardır ne kadar aç, susuz kaldığımı. Öyle bir dünyaya geri dönemem." Meğer yapbozun tek parçası eksikmiş! Bulunca tamamlanıyor, bulamayınca hep eksik, yarım, anlamsız... Hacime de buldu ama bulamadı. Haruki MURAKAMİ Hacime'nin Şimamoto'ya aşkını böyle anlatmış. Belli ki bir aşık dilinden anlatılmış, yoksa mümkün değil tarifi... MUHTEMELEN Aşık olanlar anlayacak. Sevgiler.

Sınırın Güneyinde, Güneşin BatısındaHaruki Murakami · Doğan Kitap · 20124,304 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhtemelenokuyor