"Kıyafetleri farklı olduğu halde kucaklaşan insanlar düşünceleri farklı olduğu için neden birbirlerinden uzaklaşıyorlar? Elbisesi, şapkası, saç modeli başkalarından başkalarından farklı olsun diye çaba harcayan insan, fikirleri kendinden farklı olanlaedan neden rahatsız oluyor ve onları kendine benzetmeye çalışıyor sence? " Alişan KAPAKLIKAYA'nın yazılarını şöyle yorumlamak istiyorum. İtalya'nın Viganella köyü bir vadinin içe doğru uzanan, yılın üç ayı güneş ışığı görmeyen bir noktasıymış. Köylüler güneşi görmek için dünyanın günlük ve yıllık hareketine göre otomatik olarak ışığı yansıtacak bir ayna düzeneği yerleştirerek güneşten yararlanmışlar. Alişan hocamız da kendine bir ayna yapmış. Çocukluğundan, gençliğinden, hatta yetişkinliğinden biriken acıları dağ yapmış o dağı da arkasına almış, sımsıkı, yanmaz yıkılmaz... Geçmişten, bugüne, geleceğe ışık olacak hikayeler var. Birçoğuna güldüm, hatta baya güldüm. Birçoğuna çok üzüldüm, ağladım. Hayatımızdaki sihirli sözcükler eksik. Sihirli davranışlar hiç yok. Cidden tek eksiklik bu. Özür dilemek gurusuz, teşekkür etmek gereksiz, seni seviyorum demek anlamsızsa eğer hayatımızda çok da süslü konuşmaya gerek yok. Davranışlardan hiç bahsetmiyorum bile. E hal böyle olursa uyanır mı içimizde uyuyan güzel? Hadi şu sihirli sözcükleri kullanalım İçimizdeki uyuyan güzel uyansın.

İçindeki Uyuyan Güzeli UyandırAlişan Kapaklıkaya · Yediveren Yayınları · 20151,645 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhtemelenokuyor