İnanılmaz doğal ve rahatsız etmeyen entelektüellikte bir dil. Yani sanki, hani bazı "akademi" üyelerinde olur ya o üsttencilik... Ama atıyorum bir editörle falan karşılaşırsınız onda daha fazla üsttenci bir aura görseniz dahi sırf titri akademisyenin bir alt versiyonu gibi geldiği için daha samimi ve daha konuşulabilir hissedersiniz onu, bunu öngörmüşsünüzdür en azından. Falan gibi. Şu anda sıcağı sıcağına yazdığım için kitabın çok beğendiğim diline ve anlatımına bürünmüş durumdayım mesela. Bu bile bir gösterge. The Hills adlı kadim bir Norveç restoranının içinde; mekâna yeni müdavim olan ve tamamen nötr, gri bir genç kızın ortalığı "anarchy in the UK" minvalinde karıştırması, mekânın garsonununun bir çocuk üzerinden çocuksuluğunun ortaya çıkması gibi minik rotalar üzerinden, bu entelektüel fakat aslında yaralı, orta yaşlı garsonun gözünden bir Avrupa tarihi panoraması izliyoruz. Bir roman için aynı anda "olmuş" diyoruz kurguya, dile ve anlatıma. İskandinav edebiyatı iyi biri. Matias Faldbakken de.

GarsonMatias Faldbakken · Timaş Yayınları · 201993 okunma

·

310 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.