Hâlâ mayının üstünde ayakta duruyorum. Bu sabah devriyeye çıkmıştık, her zamanki gibi en sonda yürüyordum. Hepsi yanından geçti. Ayağımın altında mekanizmanın çıkardığı sesi işitince olduğum yerde kalakaldım. Ayağı kaldırınca patlıyor bu meret. Cebimde ne var ne yoksa hepsini diğerlerine fırlatıp onlara gitmelerini söyledim. Tek başımayım. Geri gelmelerini beklemem gerek ama gelmemelerini söyledim. Yüzükoyun atlamayı deneyebilirdim ama bacaksız yaşamak hiç hoşuma gitmeyecek...Sadece not defterimle kalemim kaldı. Bacak değiştirmeden önce onları da atacağım. Bunu kesinlikle yapmam lazım, çünkü artık savaştan bıktım, çünkü karıncalanmaya başlıyorum.
Sayfa 20Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.