"Tumturaklı laflarla ruh, tin, duygu ve acı dediklerimizin, en abartılı halleriyle bile acı çeken ruhu, eziyet gören bedeni tamamen parçalamayı başaramadığı için ne kadar da zayıf, sefil, dağılıveren bir madde olduğunu her defasında irkilerek fark ederim."
"Zira yıldırım düşmüş bir ağaç gibi devrilerek, ölmek yerine böyle anlara nabzımız şakaklarımızda atarak tahammül ederiz."
Sayfa 91Kitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.