Benim kedim Pangur Ban,
Çalışırız durmandan;
O fare avlar büyük bir sevinçle,
Bense sözlük avlarım bütün gece.
Göklere çıkarmaktansa insanları
İyidir oturmak ele alıp kalemle kitabı,
Pankur'un bana kötülüğü yoktur,
Basit hünerini gösterir durur.
Amanda görmek ne neşeli
Sevinçle yaptığımız işi;
Oturup buluruz evde
aklımıza bir eğlence.
Bazen düşer bir fare
Yiğit Pangur'un pençesine;
Bazen şu keskin zekam
Ağına düşürür bir anlam.
Duvara diker gözlerini,
Kocaman, keskin, kurnaz ve vahşi;
Çabalarım az buçuk aklımla
Tırmanmaya bilgi duvarına.
Bir fare fırlar ininden,
Pangur mırlar sevincinden!
Sevdiğim belirsizlikleri çözdüğümde
Ah ben de oynarım sevincimden!
Huzurla kalkarız işin altından,
Ben ve kedim Pangur Ban;
Mutlu oluruz hünerimizle,
O onunki, ben benimkiyle.
Günbegün edindiği tecrübeyle
Pangur Ban uzmanlaştığı mesleğinde;
Ben de akıllanırım gündüz gece,
Çeviririm karanlığı gündüze.