Okurken ne hissettim biliyor musunuz? İşte ben o on beş yaşındaki çocuktum. Çocuk dediğime de bakmayın. Münakaşalarda üstün gelen sözüne bilgisine danışılır biriydim. Yedi yıl diz ağrısı çekiyordum. Nüzhet, onu hep sevdim. Ben kitabın kahramanıydım. Her ne kadar 'Hasta olmayanlar bizi ne kadar az anlayacaklar' dense de işte ben de okurken hasta oldum ve yaşadım. Bacağım da kısaldı.
*Hayır yenge! Bir genç kızın istediği şeylerin bu, binde biri bile değildir. Devir değişti. Hele Nüzhet sefalet görmüş bir kız değil ki rahat etmek, iyi giyinmek onun için bir saadet olsun. O, zaten rahat. O başka şeyler ister.
