Bu incelemede üç kitap hakkında düşüncelerimden bahsedeceğim. Aslında kalan iki kitabı da okuduktan sonra inceleme yazacaktım ama ne zaman okurum bilemedim o yüzden arayı açmadan yazayım dedim. Arturo Bandini Destanı'nı John Fante'nin otobiyografik eseri olarak değerlendirmek istiyorum. Arturo'nun kişiliğinin ve yaşadıklarının ne kadarı kendisine aittir bilemiyorum ama okurken kendine karşı ne kadar da dürüst dedim. Üç kitabı da bir zamanlar Fante bunları yaşadı düşüncesiyle okudum. Çoğu kişi Fante'yi Charles Bukowski sayesinde tanımış ve sevmiş görünüyor - çünkü kendisi Fante'den Tanrım diye bahsedermiş, hatta sonunda hak ettiği üne kavuşmasında büyük katkısı olmuş- bense Fante sayesinde Bukowski okumaya karar verdim desem yeridir - nedense çok itici gelirdi bana- Neyse bir arkadaşımla beraber başladık Bahara kadar bekle Bandini'ye. Bizim Arturo'nun çocukluğunu okuduk. Sonra Los Angeles Yolu'nda ergenliğini ve sonunda Toza Sor'da gençliğini. Elimizde büyüdü desek yeridir. Arkadaşım Los Angeles Yolu'nda bıraktı okumayı, hiç sevmedi Arturo'yu. Sevilecek gibi değil ki. Kibirli, yalancı, hırsız, öfkeli, bencil, küfürbaz, kendi içler acısı durumuna rağmen başkalarını aşağılamaktan geri kalmayan sefil herifin teki. Bunları yüzüne söyleseniz; Bandini'yim ben, Arturo Bandini, hakiki bir Amerikalı diyecek. Hayır efendim İtalyan falan değil, Amerikada doğup büyüdü o . Siz rezil Meksikalılar/ Filipinliler/ Türkler gibi değil o. Arturo Bandini o. Büyük yazar. Peki kim aslında bu Arturo Bandini. Bitmek bilmeyen bir kış mevsiminde iş bulamayan duvar ustası bir babanın, kendini dine vermiş bir annenin ve 3 oğlun en büyüğü. Babasının fakirliğinden, annesinin cahilliğinden, kardeşlerinin aptallığından utanan ve nefret eden bir çocuk. Arturo Bandini ama o, büyük adam olacak o. Bahara kadar bekle Bandini'de bu aileyi okuyoruz. Serideki her kitaba bir duygu atfettim, bu kitabınki hüzün. Baştan sona hüznü çağrıştırıyor bana. O yokluğu ve sefaleti ajitasyona kaçmadan tüm doğallığı ve içtenliğiyle yazmış yazar belki de bizzat tanık olduğu için, bilemiyorum. Los Angeles yolu en az sevdiğim kitap oldu. Arturo'nun iğrenç kişiliğine doğrudan tanık olduğum için belki. Karakterden nefret ederek ama kendimi onu takip etmekten alıkoyamayarak okudum. Bu kitabın duygusu da öfke ve bir de yalnızlık. Yazarın ilk yazdığı kitap bu olmuş aslında ama fazla proveke edici bulunduğu için reddedilmiş. Arturo'nun Tanrı'yla arasını bir türlü düzeltememesinden olsa gerek. Zaten Tanrı kim ki, asıl Tanrı burada. Arturo Bandini o. Gelelim Toza Sor'a. Arturo Bandini Destanı'nın belki de en bilinen ve filme çekilen kitabına. Bu kitapta biraz daha sevdim Arturo'yu. Hâlâ korkunç bir kişiliğe sahip ama onun da burnunu sürttüren biri var; Camilla. O çirkin çarıkları ve iğrenç soyuna rağmen aşık Arturo bu kıza. Ama Arturo o, öyküleri dergilerde yayınlanıyor, herkes nasıl da onu konuşuyor, o bir Meksikalıya mı aşık? Hayır tabi ki, Arturo Bandini o. Büyük yazar.

Toza SorJohn Fante · Parantez Yayınları · 20244,765 okunma

··

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.