Okuduğum yerden yaklaşık on dakika kalkamadım. Kapağı zor kapattım ve öylece kalakaladim. Tüylerim diken diken oldu ve müthiş derecede kitabın etkisindeyim. Resmen satırları anbean yaşamış gibi hissettim. O duyguyu öyle geçirmiş ki Hugo. Yaklaşık 23 sayfası önsöz den oluşuyor. Önsözü okurken bile tüylerim diken diken oldu. Giyotinle verilen ölüm cezaların siyasi ve sosyolojik yapısına eleştiri niteliğinde bu eseri yazmış Victor Hugo. Aynı zamanda Greve meydanında bir idama tanıklık etmesi ilham vermiş bu eseri yazmasına. Gerçekten okurken beyniniz cümleleri işliyor, o anları titreyerek yaşıyorsunuz. İdam cezası verilen bir mahkumun, idam zamanı gelinceye kadar kaç kere ölüp ölüp dirildigine şahit oluyorsunuz her bir satırda...
