En uç biçimiyle benlikçi liderlik, başkalarından gelecek müdahalelere, karar süreçlerinin paylaşılmasına ya da politikaların müzakere edilmesine ilişkin demokratik gereksinime ve kendi iradesinin kısıtlanmasına karşı aşırı ölçüde "diktatörleşerek" otoritarizm biçimini alır, liderliğin dayatılmasına dönüşür. Benlikçi lider genellikle bu gelişmede bir kötülük görmez, çünkü o aynı zamanda bir özseverdir, kendi kararlarının herkes tarafından uygun bulunacağına inanan bir narsisttir. Dahası lider, toplumdaki tüm "bireyler" için bir ayna haline gelir, kitle toplumunun gerçekliğini bireysel seçkinlik fantezisi üzerinden yansıtır. Dolayısıyla, liderlik ilkesinin sağcı biçimleri toplumu organik bir bütün olarak gören bir idealle ilişkilidir. Bu korporatif düzende herkes lidere sorgusuz itaat eder, çünkü herkes ona tapar. Lidere tapmalarının nedeni ise, liderin kimliğinde kendi bireyciliklerine tapmalarıdır.
Sayfa 365Kitabı okudu
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.