İlk defa Elif Şafak okudum ve iyi ki de ilk okuduğum eseri Baba ve Piç olmuş.
Rastgele okumaya başladığınız bir romanın, üzerinizde nasıl bir etki bırakacağını başlangıçta bilemezsiniz ama sayfalar aktıkça derin izler bırakacağını anlarsınız. Bir yandan sonuca ulaşmak için süratle okur, diğer yandan kitaptan aldığınız zevkin sona ermesini istemezsiniz. Tüm bunlar, kitabın ne kadar başarılı olduğunu okuyucuya ispatlayan hislerdir.
Kitabın başlarında biraz sıkıldığımı hissettim. Ama çok geçmeden karakterleri daha yakından tanıdım ve olaylarla beraber ben de aktım. Özellikle yarıdan sonra, yani düğümler birer birer çözülmeye başladıktan sonra işler değişti. Hakikatlerin peşpeşe yüzüme çarpmasıyla duraksadım. Kafamı kaldırdım ve hemen en yakınımdaki kişiye seslendim;
"Bu kitabı okudun mu?"
"Hayır"
"Öyleyse okumalısın."