Birkaç küçük istisna dışında, insanlar ellerindeki varlığı tümüyle harcamaktansa, çoğunu bir sonraki nesle bırakmaya çalışır, hayır kurumlarına bağışlar ya da öldüklerinde tanımadıkları insanlar arasında dağıtılmak üzere geride bırakırlar. Buna karşın, klasik ekonomide, bariz olsa da böyle cömertçe bir güdünün yeri yoktur. Ekonomistler bunu kabullenip, varsaymalıdır fakat bunu izah edemezler zira bireye hiçbir fayda sağlamaz. Oysa insanoğluna gen merkezli bir bakış açısından bakarsak, böylesine hayret verici bir özgecilik (başkalarını düşünmek) son derece anlamlıdır zira para bireyleri terk etse de genleri takip eder.
Sayfa 32 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.