Korku filmlerini çok seven bir insan olarak bu kitabı da severek okudum. Korku filmlerinde ebediyetten gelen bir kural vardır.Bir grup bir mekana gider,orda bir psikopat çıkar ve herkesi öldürür.Sadece saf ve masum olan kızı öldürmez.Peki neden bu kızlar ölmüyor ? Onları özel kılan ne ? Neden sadece onlar hayatta kalıyorlar ? Açıkçası ben de bilmiyorum.Bu kitabımız da bu soruya cevap veremiyor ama daha iyisini yapıyor.Bu kızlar kurtulduktan sonra hayatları nasıl bir yönde ilerliyor,neler yapıyorlar ve nasıl bir psikolojiye giriyorlar ? Quincy de bu kızlardan biri.Çam Evdeki katliamdan tek kurtulan kişi o.Sevdiği adamla,pastalar yaparak gününü gün ediyor ve mutluydu.Her fırtınadan önce bir sessizlik olur değil mi ? Ondan önce başka bir katliamdan kurtulan Lisa evinde ölü bulunur,bununla da kalmaz yıllar önce başka bir katliamdan kurtulan ancak sessizce ortadan kaybolan Samantha kapısında belirir.Bunların anlamı nedir ? Ve en önemlisi Lisa intihar mı etmiştir yoksa kurtulan kızları hedef alan bir katil mi işini bitirmiştir ? Okuyun görün efendim. Kitap hakkında düşüncelerime gelecek olursak ilk 160 sayfasını tam üç saatte aşırı derecede sıkılarak okudum.Sanki biri yazarın kafasına bir silah dayamışta zorla yazmış gibiydi.Kitap hakkındaki tek olumsuz düşüncem bu. Kitabın en sevdiğim yanına gelecek olursak tabiki konusu.Her filmde görürüz kurtulan bir kız olduğunu ; ancak bu kızın başına sonradan neler geldiğini görmeyiz.Bu kadar özgün bir konu takdiri hak ediyor tabiki. Kitabın karakterleri de bir o kadar güzeldi.Her karakter rolüne o kadar iyi bürünmüş ki hayalimde film gibi canlandı.Bu kitabı okurken yanımda patlamış mısırımın olmaması benim yaptığım büyük bir hataydı. Kitabın ilk 160 sayfasını görmezden gelirsek akıcılığıda iyiydi,merak ettirme dozu da fazlaydı.Kitabın ilk 160 sayfasında sanki güvercine ekmek atar gibi merakımızı ufak ufak tetikliyordu yazar.Ama 160 sayfadan sonra yazar sanki sıkıldığımızı anlamış gibi “Al sana bakalım” der gibi merak duygusunu bir enjektöre çekip damarlarımıza bir anda zerk ettiriyordu. Kitabın bir sevdiğim yanı da karakterlerin psikolojilerini çok iyi bir şekilde aktarmış olmasıydı.Quincy’nin yaşadığı çaresizliği olsun,Samantha’nın psikolojisinin çöküşünü anlatması olsun şahaneydi. Son olarak kitabın sonuna gelecek olursak,kitabın başından beri dedim ki bu olay böyle sonuçlanacak,200 lü sayfalara geldim yok farklı sonuçlanacak ve kitabı bitirdiğimde tahminlerimin azıcığı bile kitabın sonunun yanına yaklaşmayı bırakın karşısından bile geçmemişti.Kitabın sonunda Osmanlı tokadını yedim diyeyim siz anlayın. Eğer ki korku filmlerini seviyorsanız ; özellikle 13.Cuma,Elm Sokağında Kabus,Halloween,Teksas Katliamı’nı beğenmişseniz,alın patlamış mısırınızı kurulun koltuğunuza ve okumaya başlayın. İyi okumalar :)