Sevgili 
Mehmet Uzel’un tavsiyesi ile okudum Halaza’yı. Birbirinden nefis 10 öyküden oluşuyor kitap.
Ekinler biçilirken tarlaya dökülen tanelerden ertesi yıl kendiliğinden yetişen ekin demekmiş Halaza. Kitap daha ismiyle çoktan unutulmuş ya da unutulmaya yüz tutmuş kelimeleri fısıldıyor kulağımıza ve bunun gibi bir çok kelime ve deyim barındırıyor içinde.
Hatice Kocabay her bir öyküde Anadolu insanının günlük yaşantısını, kederini, yoksulluğunu ve asla bitmeyen zorbalığını anlatıyor usul usul. Her öykünün sonunda kocaman bir “hüzün” asılı kalıyor kalplerde.
Çok sevdiğim bir öykü kitabı oldu.
Keyifli okumalar.
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.