Beethoven'ın Rodolphe Kreutzer'a ithaf ettiği ve bu yüzden “Kreutzer (Kroyçer) Sonatı" olarak bilinen op. 47 9 numaralı keman-piyano sonatından esinlenerek yazmış Tolstoy bu romanını. Yazar bu müziği tehlikeli ve baştan çıkarıcı bulmuş ve sanırım bu yüzden de romanına onun adını vermekle kalmayıp kahramanların (Pozdnişev'in karısı ve "sözde" aşığı) üzerinde çalıştığı eser olarak ta onu seçmiş. Böylelikle Pozdnişev'in kuşkuya kapılıp içten içe kıskançlık krizlerine girmesinde bu sonatın çalışılmasının da payı olduğu mesajı verilmiş. Benim gibi meraklanıp Kreutzer Sonat'ı duymak isterseniz müziğe ulaşabileceğiniz bir çok link var ama ben şunu youtube.com/watch?v=OF9fneQ... paylaşmak istedim çünkü piyanonun başında Fazıl Say var. :) Bunlar Beethoven'in sonatı içindi, gelelim Tolstoy'un Kreutzer Sonat'ına. Olayları başkahraman olan Pozdnişev'in ağzından okuyor, adeta onun iç dünyasında bir yolculuğa çıkıyoruz. Orada öfkenin soğuk rüzgarları esmekte. Düzene, toplumdaki ahlak anlayışına ve hatta aileye karşı duyulan bir öfke söz konusu. Çünkü kızların, sonrasında kadınların böyle kokoş olması hep onları yetiştirenlerin suçu kahramanımıza göre. Sert bir dil ile eleştiriyor Pozdnişev kadınları, aileyi, evliliği. Kitabı okurken sanki tek düşman, her şeyin suçlusu kadınlarmış hissine kapılıyorsunuz. Bence bu romanı herkes okuyamaz. Şöyle ki yazılanları haksız, eleştirileri ağır bulup ya da yazarın düşüncelerini paylaşmadığınız için yarıda bırakmak isteyebilirsiniz. Ama tarafsız kalabiliyorsanız mutlaka okumalısınız. Düşündüren, kısacık ama dopdolu bir kitap. :)

Kreutzer SonatLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201910,7bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Müzeyem