“ Zaten dünya yıkım, zorluk, değişimler ve ibretler yurdudur.
Şunlar yıkımdandır: zaman yayını gerendir; okları hedefi şaşırmaz; yaraları tedavi olmaz. Diriye ölümü, sağlıklı yağ hastalığı, kurtulana mahvı atar. Doymayan bir yiyici ve kanmayan bir içicidir.
Şunlar zorluklardandır: İnsan yemeyeceğini biriktirir; oturmadığını bina eder; sonra Allah’ın huzuruna çıkar. Oraya ne biriktirdiği malı taşımaya bilmiştir; Ne de binaları nakledebilmiştir!
Şunlar değişimlerdendir: merhamete muhtaç olanı gıpta edilecek durumda, tıpta edilecek durumda olanı da merhamete muhtaç olarak görürsün. Bu, ancak çabucak geçen bir refah ve inen bir ısdıraptır.
Şunları da ibretlerdendir: Kişi emeline ulaşmak üzereyken ecelinin gelmesi onu keser; ne bir emele ulaşılır; ne de bir beklenti terk edilir. Fesuphanallah! Dünyanın mutluluğu ne kadar aldatıcı, kanması ne kadar susatıcı, gölgesi ne çabuk gidicidir! Ne gelen geri gönderilir; ne de giden geri çevrilir! Fesubhanallah! Kavuşması için diri, ölüye ne kadar yakındır! Ondan ayrılması için ölü, diriden ne kadar uzaktır!”
Sayfa 129Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.