Karamazov Kardeşler'i yaklaşık dört haftada ve büyük bir keyifle okudum. Dostoyevski yine başarmış: - Sağlam bir kurgu ve ne çok hızlı ne çok yavaş tam ideal ritmde, insanı kendine kilitleyen bir tempo, - Hem sayıca hem de kişilik özellikleri olarak zengin roman karakterleri, - Her sayfasında insanı kafayı kaldırıp düşünmeye iten önermeler, enstantaneler, hikayeler, - Ve belki hepsinden önemlisi, Dostoyevski'nin kelimeleri paragraflara, sayfalara nakış gibi işleyen o harikulade akıcı üslubu. Karamazov Kardeşler'i okurken kardeşlerden biri de benmişim gibi hissettim (hem soyadım da andırıyor/benziyor/aynı), ama daha da önemlisi, Dostoyevski okudukça Dostoyevski'yle tanışıyor, karşılıklı sohbet ediyormuşum gibi hissediyorum. Ve bu bana büyük keyif veriyor. Henüz okumadığım Dostoyevski romanları olduğunu bilmek --önümde beni bekleyen büyük keyifler olduğu bağlamında-- beni mutlu ediyor, sabırsızlanıyorum.

Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202334,6bin okunma

··

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet Kara