Kitabı okumadan önce birkaç incelemeyi gözden geçirmiştim kitap hakkında ön bilgim olsun diye. Gerçekten korkunç bir kitap bekliyordum hatta sıkılacağımı düşünmüştüm fakat kitabı okudukça neden bu kadar olumsuz eleştiri yapıldığını, güzel yerlerinin gözden kaçırıldığını anlamadım. Kitap akıcıydı, Tolstoy mu yazmış bunu diyecek bir şaşırtmaca durumu yoktu; yine sosyete, yine kadın aldatmaları, yine tren raylarında intihar (düşünce bile olsa) vardı. Cinsellikle ilgili düşüncelerinden dolayı olumsuz eleştiri almış, tartışılacak fikirler vardı ama evlilikte eşleri birbirine bağlayan sadece cinsellikse o evliliğin sağlamlığının tartışılır olması gerekir diye düşündüğüm için bazı fikirlerine katıldım(çoğunluğuna değil) Bu bir fikir kitabı olmaktan ziyade bir roman olduğu için de kurgu olduğunu bilerek okuduğumdan çok beğendim. Birinci ağızdan anlatılan hikaye kitabın ana temasını oluşturuyor, trende bir adamın diğerine anlattığı hayat hikayesi. Bu anlatan kişinin sorgulanacak, reddedilecek düşünceleri var fakat üzerinde düşünülmesi gereken çok düşüncesi de var. Ben kitabı beğendim, sorguladım, düşündüm, ders çıkardım ve sevdim. Çünkü benim için ön plana çıkan pişmanlıktı. Vahşeti asla savunmuyorum, savunma ile aynı cümlede bu kelimeyi kullanmayı bile doğru bulmuyorum ama ben kitaptan müthiş psikolojik tahliller çıkardım. İnsanın ne denli korkunç olacağı, aradaki tek bağ cinsellikse o evliliğin sağlam olmayacağı, annelik ve kadınlık geçişi... Ders çıkarılarak okunmasını tavsiye ederim.

Kreutzer SonatLev Tolstoy · Bordo Siyah Yayınları · 200310,7bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kahveli Kitap