“... Batı tipi iletişim demek, şiddet, aşksız cinsellik ya da katı partizanlık temalarının istismari demektir.
Bu tür ‘iletişim’, insanların ve halkların kendi hayat tecrübelerini başkalarının tecrübeleri ile zenginleştirmelerinde ‘ileticilik’ vazifesi görmez. Tam aksine insanları ve halkları (Bir ürünü satın aldırmak, bir partiye oy verdirmek veya bir savaşı kabul ettirmek için) aptallaştırmaya, zihinlerini çelmeye ve şartlandırmaya yarar.
Öyleyse burada da problemimiz aynıdır:
* Kuran prensiplerinden hareketle başka bir iletişim modeli ortaya koyabiliyor muyuz?...”