" İnsan doğar . On-on beş yıl sonra dünyanın nasıl bir tezgah olduğunu ve doğumla ölüm arasına nasıl hapsedildiğini fark eder. Bu aslında bir histir , bilgi değil. Ve ilk tepkisini verir . Avazı çıktığı kadar bağırarak. Bu çığlık , bir kalabalığın içinde cüzdanını çaldırdığını fark eden kişinin çaresiz haykırışına benzer. Önce aşağılayan ve umursamaz bakışlar atan kalabalık , sonra aşırı gürültüye dayanamayıp , içlerinden birini bağırıp çağıran la konuşmaya gönderir . O da gidip : Biz de çaldırdık cüzdanı , ne var? Senin gibi kıçımızı yırtıyor muyuz , der. Böylesi bilimsel bir müdahale için genellikle diplomalı olanlar tercih edilir.Kalabalığın kayıtsızlığı karşısında yavaş yavaş sesi kesilen yaygaracı , gerçeği kabullenir ve çevresindeki boşluğu insanlarla doldurur. Buna büyüme denir.Yetişkin olma. Tam olarak yetişkin uysallığı. Yapay bir haldir. Tasarlanmıştır. İşlevselliği üzerinde hesaplamalar yapılıp öyle biçimlendirilmiştir. Yetişkin uysallığının temeli , toplumun varlığını sürdürebilmesi için her bireyin bir boka yaraması gerektiği inancında yatar. Ve en önemlisi yetişkin uysallığı , tamamen ölçüsüz bir dünyada , milimetrik biçimde ölçülüdür. Yaş ağacın eğilip kendi köküne oral seks yapmasından ibarettir. Oysa on dört yaşındaki bir çocuğun ergen öfkesi olarak nitelenerek küçük görülen aşırı davranışları , doğal olandır. Gözlerindeki doğum çapakladı dökülmüş ve dünya üzerinde dönen bütün dolapların sırtına yüklenmiş olduğunu anlamıştır. (...) Tepkileri , insanın ateş saçan bir ejderhayla karşılaşınca vereceği türdendir. Dolayısıyla bu tepkinin hayatta kalındığı sürece , yani ejderha yok olup gitmedi sürece devam etmesi gerekir. Ancak böylesi bir hayat boyu ergenler güruhu toplum yapısını sikip atacağından , yetişkin uysallığına geçiş , insanlığın bir gereği olarak algılanır. Toplamak bir farz. Ama bazılarının kafası kalındır ve onlar son nefeslerini kadar bağırmaya devam eder. Çünkü hayat aşırı bir süreçtir , çünkü dünya aşırı bir yerdir ve ikisinin de hak ettiği , suratlarının ortasına inen aşırı şiddetli yumruklardır. (..) Sonuç olarak , insanlığın ergenlik hali , bütün aptallığına rağmen , hayatı boyunca , özgür bir yaratığa en çok benzediği dönemidir."
Sayfa 120Kitabı okudu
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.