Bu kız da her kitap için aynı şeyi yazıyor diyebilirsiniz bu yazıyı okurken. Evet, belki de öyle. Okuduğum çoğu kitap beni derinden etkilemiştir. Bunda benliğimin de etkisi vardır muhtemelen. Okuduğum her kitapla bütünleşiyorum çünkü bir nevi. Hem okuyor hem yaşıyorum. Bazen sesli okuyor, kendimce oyunlaştırıyorum. Ses tonumu değiştirerek, karakterden karaktere geçiş yapıyorum.. Yapılan haksızlıklara lanet okuyor; öfkeleniyor, yaprak yaprak peçete harcıyorum; mutlu eden güzel olaylar karşısında ise sevinç gözyaşları döküyorum. Yani her duyguyu enlerde yaşıyorum. Böyleyim ne yapayım?:).. . . . Bay Keating, Neil, Cameron (pislik), Meeks, Charlie, Piits, Knox ve Todd... Bu karakterlerin her birinin yaşamı, bürün insanların yaşamından birer kesit sunuyor bize.. Büyüklerimiz tarafından dayatılan hayatlardan; bizi mutlu eden hayallerimizin onların gözünde “vakit kaybı” olmasından; hayata karşı farklı bakış açılarının “zıvanadan çıkmışlık”la yorumlanmasından; eğitimin, bir şeyleri zorbalıkla dayatılarak öğretilmesi gereken bir kavram olduğundan; edebiyatın ve şiirin, öğrenilecek değil, yaşanılacak birer hayat parçası olduğunun bilincinde olunmaması konu ediliyor kitapta. . . . Her insanın, kaç yaşında olursa olsun, bir birey olarak hayatıyla ilgili karar verme hakkı vardır.. doğru ya da yanlış.. İnsanları, kendimizce doğru bildiğimiz yöne yönlendirmek bir yere kadar doğrudur; fazlası zorbalığa girer. Vereceğimiz her karar doğru olacak diye bir kaide yoktur. Almış olduğumuz yanlış kararlar da bizi doğruya götürebilir. Hayat bir deneme yanılma serüvenidir. Ve biz bu serüvende savrularak yolumuzu bulmaya çalışırız. Tabulara uymaktansa, anı yaşamayı; hayatı gerçekten “hissederek yaşamayı ve öğrenmeyi” öğütleyen bir kitaptı.. Her kelime ve cümlesiyle, özgürlüğü aşılayan bu kitabı “ŞİDDETLE” tavsiye ederim. . . . Dipnot: Ah Neil! Beni kalbimden vurdun!

Ölü Ozanlar DerneğiN. H. Kleinbaum · Bilge Kültür Sanat Yayınları · 201626,1bin okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.